Bir Adalet konusu

A Matter of Justice

 Oldukça çirkin görünümlü bir bayan ofise girdi.

A rather unattractive woman entered the office.

Anlam taşımayan bir yüzü vardı ve modası geçmiş bej gözlük takmıştı.

She had an inexpressive face and wore out-of-date beige glasses.

Keçe şapkası başına sertçe çekilmiş gibiydi ve bol stil kahverengi paltosu onu olduğundan daha şişman gösteriyordu.

Her felt hat looked as though it had been pulled on aggressively and her loose-styled brown winter coat made her look fatter than she probably was.

Büyük çantasını ofis masasına kabaca koyarken “Siz Victors Bey’misiniz?  diye pat diye sordu.

“Are you Mr. Victors?” she asked bluntly, plonking down her large  handbag on his office table.

Oldukça kısa fakat gösterişli bir adam olan geç kırk yaşlarında Victors Bey bayanın ilgisini çekmeye çalıştı.

Mr. Victors, who was a rather short but attractive man in his late forties, tried his charm out on the woman.

“Evet, hanımefendi.

“Yes, madam.

Siz dün telefonla randevu almak için arayan bayan olmalısınız...ehh..” Adam masasındaki kağıtları gözden geçirdi, “Ah evet, Miss Abbot,değil mi?

You must be the lady who telephoned yesterday for an appointment…er…” The man searched through some papers on his desk, “Ah yes, Miss Abbot, isn’t it?” 

“Evet.

“Yes.

Size site yatırımı üzerine geldim.

I’ve come about that housing estate investment.

Tam anlamıyla nerede inşa edilecek?

Where exactly will it be built?”

“Yunanistan’da Circe adasında.

“In Greece on the Island of Circe.

Reklamda okumuş olabileceğiniz gibi her türlü kolaylığı içeren lüx daireler olacak.

As you probably read in the ad, they’ll all be luxury flats with every mod con.”

“Yani beni iyi bir yatırım olduğuna inandırabilir misiniz?   Bayan sordu.

“So you can assure me it’s a good investment?” The woman asked.

“Bakın, şöyle söyleyeyim.

“Look, let’s put it this way.

Yalnızca bir tane kaldı.

I’ve got just this one left.

Evli bir çift bu sabah telefonda ilgilendiklerini söylediler fakat henüz görmediler, dolayısıyla eğer istiyorsanız çabuk karar vermeniz iyi olur!”

A married couple said they were interested on the phone this morning but haven’t been in yet, so if you want it you’d better make a quick decision!”

Bayan biraz yumuşar gibi oldu.

The woman seemed to soften a little.

“Valla ben her zaman tatillerimi Yunanistan’da geçirmek istemiştim.

“Well, I’ve always wanted to spend my holidays in Greece.

Bana tam peşin ücretini söylersiniz size çek yazabilirim.

If you tell me the exact amount of the down payment I can write you out a cheque for it.”

“Harika, Miss Abbot.

“Splendid, Miss Abbot.

Öncelikle bu formu imzalar mısınız ki bütün evrak işlerini topluca biraraya getirelim?”

Will you sign this form first of all so we can get all the paperwork over all in one go?”

“Elbette.

 “Certainly.

Bir bakıvereyim...” Miss Abbot büyük bej gözlükleriyle kağıda bakarak söyledi.

Let me just have a look at it…” said Miss Abbot peering through her large beige glasses at the sheet of paper.

O anda ofis kapısı aniden açıldı ve içeri bir bayan ve adam girdi.

Just then the office door opened suddenly and a man and a woman came in.

Dinç ve belli ki Afrika kökenli kadın polis, kimliğini gösterdi.

The woman, who was robust and clearly of African extraction, produced her police identification.

“OK Harry, eski oyuna devem ediyoruz değil mi?

“OK Harry, up to the old game again, are we?

Bu kez ki ismin ne?

What’s your name this time?”

Bayan Abbot kalın gözlükleri arkasından baktı.

Miss Abbot stared through her thick glasses.

“Müfettiş Quashie!” diyen Harry bayağı korktuğu belli sandalyesinden kalktı.

“Inspector Quashie!” said Harry getting up from his chair and looking very scared.

“Yine mi!

“Not again!

Ben hiç bir şey yapmadım.

I haven’t done anything.

Yalnızca bu bayan..ehh..Bayan Abbot’la bir iş görüşmesi yapıyordum.

I was just discussing a business matter with this lady… er… Miss Abbot!”

“Kusura bakmayın Bayan Abbot, komiserlikte sizin ifadenize ihtiyacımız olacak!” Müfettiş Quashie kadına gülümsedi.

“Sorry Miss Abbot, we’ll be needing your statement down at the station!” Inspector Quashie smiled at the woman.

“Buraya tam zamanında geldik gibi görünüyor!”

“It seems we got here just in time!”

Victors Bey veya Harry çok korkmuş görünüyordu.

Mr. Victors or Harry looked horrified.

“Anladım.

“I see.

Ben dolandırıldım!”

I’ve been stitched up!”

Müfettiş Quashie kafasını onaylarcasına salladı.

Inspector Quashie nodded.

“Protesto yapman gereksiz, Harry, sıkıştırıldın.

“It’s useless protesting, Harry, you’ve been nicked.

Hep beraber komiserliğe gidelim!”

Let’s all get down to the station!”

Bayan Abbot Harry’nin kepçelenmesini bekledi ve sonradan, paltosunun içindeki daha önce o gün polisin taktığı dinleme cihazını çıkardı.

Miss Abbot waited for Harry to be handcuffed and sent off in a police car and then removed the “wire” inside her coat the police had put on her earlier that day.

Takiben, çirkin gözlüklerini, şapkasını ve büyük kahverengi paltosunu çıkararak giymiş olduğu şık siyah ceket ve eteğini ortaya çıkardı.

After that, she took off her ugly glasses, her hat, and the huge brown coat to reveal that she was wearing a smart black jacket and skirt.

“Doğrusu Daisy, ofis kapısını açınca seni hiç tanıyamadım.

“Honestly Daisy, when we opened the office door I didn’t recognise you at all!

O kahverengi palto altında çok kötü göründün.

You looked terrible in that brown coat!” said Inspector Quashie.

Daisy sırıttı.

Daisy grinned. 

Daisy komiserlikte özel camın arkasından Harry’nin soruştulmasını seyretmeye davet edildi.

At the police station Daisy was invited to watch Harry being questioned from behind a special glass window.

“Bak Harry, ne kadar benim ismimin Amelia Quashie olduğu kesinse, o kadar da sen bir dört, beş yıl hapise gireceksin!” Müfettiş Quashie’nin en berbat şeyi bile hoş bir şekilde söyleyiş tarzı vardı.

“Look Harry, as sure as my name is Amelia Quashie,” the inspector said with a friendly smile, “you’ll be going down for another four or five years!” Inspector Quashie had a way of saying the most dreadful things in a seemingly pleasant way.

“Müfettiş beni hep yakalamaya çalışıyorsunuz ama hiç kötü bir şey yapmadım.

“Inspector, you’re always trying to nail me but I haven’t done anything!” protested Harry.

“O bayanla bir daire konusunda görüşme yaptığımı kabul ediyorum ama...

“I admit I was having a conversation with that lady about a flat but…”

“Evet,” Müfettiş başını salladı “ortada olmayan ve hiç bir zaman olmayacak bir daire hakkında.

“Yes,” Inspector Quashie nodded, “about a flat that doesn’t exist and will never exist.

Ama kendini neyin içine soktuğunu anlamayan zavallı yaşlı adamdan para aldın.

But you did take money from a poor old man who didn’t understand what he was letting himself in for.

Beş bin Pound vermeye dolandırdığın nazik yaşlı vatandaş Duncan Thornton Bey’i hatırlıyorsun? Gülümseyen bayan polis oldukça cazip tavırda söyledi.

Remember that gentle senior citizen, Mr. Duncan Thornton you conned into giving you five thousand pounds?” The smiling police-woman said quite charmingly.

Harry gergin göründü ama yanıtlamadı.

Ütün

“Bunun yanında, eğer bize o arkadaşın hakkında biraz bilgi verip yardım edersen... hakimi, Thornton Bey’e bütün parasını geri verdiğin için eski şeytanlığının geçmişte kaldığının bilincine vardığına ikna edebiliriz.

“On the other hand, if you helped us with a little information about a friend of yours… we might be able to convince the judge that as you are giving all the money back to Mr. Thornton, you have realised that your old evil ways are to be considered a thing of the past.

Tabii, Bayan Abbot’un şikayet sorunu da ortada, biz ulaştığımızda dolandırmaya çalıştığın bayan.

Of course, there remains the question of Miss Abbot’s complaint, the lady you were trying to con when we arrived.

Onu bir girişimde bulunmaması için ikna edebilsem..”

If I can persuade her not to go ahead…”

Harry sözünü kesti “Ah, pekala, Mufettiş.

Harry interrupted, “Oh, alright, Inspector.

Benden ne istediğinizi bir söyleseniz!”

Just tell me what it is you want from me!”

“Harry sana samimi olacağım, Müfettiş Quashie güzelce değiştirdiği derin ses tonuyla devam etti, “Ben bütün kartlarımı masaya koyacağım ve eğer bize yardım etmek istemezsen seni kaderine teslim eder ayrılırım.

 “Harry, I’ll be honest with you,” Inspector Quashie continued in her beautifully modulated deep voice, “I’ll put all my cards on the table and if you don’t want to help us I’ll just have to leave you to your fate!”

“Müfettiş – lütfen bana söyleyin!” terleyen Harry artık ısrar ediyordu.

“Inspector – please tell me!” insisted the now sweating Harry.

“Ben...Kahve Anderson’ı istiyorum!” Müfettiş açığa koydu.

“I want… Coffee Anderson!” revealed Inspector Quashie.

“Kkk...,”Harry’nin dili dolaştı.

“Ccc…,” Harry spluttered.

“Kahve Anderson!

“Coffee Anderson!

Şaka yapıyor olmalısınız.

You must be joking!”

Hayır yapmıyorum!

“No, I’m not!

Bildiğin gibi kahveye alışkanlığından takma ismi Kahve ama asıl hüneri beyaz-tozdan olana insanları tiryaki etmek!”

As you know, he is nicknamed Coffee owing to his coffee addiction but his real forte is giving other people an addiction, a white-powdered one!”

Harry daha da gerginleşti ve kafasını şiddetle salladı.

Harry became even more tense and shook his head violently.

Müfettiş Quashie tekrar gülümsedi.

Inspector Quashie smiled at him again.

“Boşver Harry.

“Don’t worry, Harry.

Eğer yardım etmezsen bu beyfendiyi yakalamak için biraz daha zamana ihtiyacım var, ama yakalayacağım.

If you won’t help me, I’ll just need a little longer to nail that gentleman, but I will.

Ama sana yazık” sempatik görünümde Müfettiş kalkıp odadan ayrılmaya hazırlandı.

Pity about you, though,” said the seemingly sympathetic Inspector getting up ready to leave the room.

Harry sanki sonu gelmiş gibi derin bir nefesle kabardı.

Harry heaved a big breath as though it were his last.

“Beni tam istediğiniz noktaya getirdiniz Müfettiş.

“You’ve got me exactly where you want me, Inspector.

Biliyorsunuz beni öldürttereceksiniz...”

You do know he’ll have me killed…”

“Her gün yirmi dört saat polis korunması altında” sanki ne söyleyeceğine hazırlanmış gibi hızla devam etti.                                                     

“Police-protection-twenty-four-hours-a-day.” She rattled off having already prepared what she was going to say.

“Seni hiç bulacağını tahmin edemeyeceği bir yere götüreleceksiniz.

“You’ll be taken to a place where he would never think of looking for you.

Ve sonra...”   

And after that…”

“Eğer benim için sonrası varsa, çok uzaklarda bir yerde yerleşmeliyim.

“If there’s an after for me, I would want to be set up somewhere far away…”

Daisy bu konuşmayı özel cam arkasından duyduğunda hoşnutça kendine gülümsedi çünkü müşterisi Thornton Bey, Harry’e bütün parasını kaybettiğiyle içini dökmüştü ve şimdi parasını geri alacaktı ve geleceği hakkında endişe duymadan huzurla yaşayacaktı.

As Daisy heard the conversation through the special glass mirror she smiled to herself in satisfaction, this was because her client Mr. Thornton had confided in her when he lost his savings to Harry, and now he would be getting all his money back and could live in peace without worrying about his future.

Bir kaç gün sonra Daisy ofisinde kahvesini yudumluyordu.

A few days later Daisy was sipping a cup of instant coffee in her office.

Biri kapı zilini çaldı ve Daisy seslendi,”Girin!” Müfettiş Quashie kapıda göründü.

Someone rang the bell and Daisy called out, “Come in!” Inspector Quashie appeared in the doorway.

“Sizi rahatsız ediyor muyum Daisy?  diye sordu.

“Am I disturbing you Daisy?” she asked.

Daisy şaşırdı ve polis bayanı gördüğüne sevindi.

Daisy was surprised and pleased to see the police woman.

“Amelia, lütfen girin ve bana her şeyi anlatın.”

“Amelia, please come in and tell me everything.”

“Daisy kendimi hiç rahat hissetmiyorum.”

“Daisy, I feel very uneasy.”

“Pekala, bir kap Earl Grey’le birkaç bisküvi alalım ve bakalım ne çözümleyeceğiz.”

“Well, let’s have a cup of Earl Grey and a few biscuits and see what we can work out.”

Daisy elektrik çaydanlığını kaynatmak için su koyarken müfettiş başını onaylarcasına salladı.

The inspector nodded as Daisy put the water on to boil in her electric kettle.

“Bildiğin gibi Harry korunmalı bir evde ama bu sabah küpelerimi takarken düşürüp durdum ve kendi kendime dedim, ‘Amelia, bir şeyler oluyor!’ Birşey kötüye gidecekse annenannem de aynen yapardı.”

“As you know, Harry is in a safe house but as I was trying to put my earrings on this morning I kept dropping them, and I said to myself, ‘Amelia, something’s up!’ The same thing used to happen to my grandmother when something was about to go wrong.”

“Ama ne muhtemelen kötüye gidebilir ki?

“But what could possibly go wrong?

Kahve Anderson’ın tutuklandığını okudum, tutuklandı değil mi?

I read that Coffee Anderson has been arrested, hasn’t he?

Yargılaması yakında değil miydi?

Isn’t he due for trial soon?”

“Evet, yargılaması yarın başlıyor!

“Yes, the trial starts tomorrow!

Ama meğerse, aynı hapiste yatan en tehlikeli suç ortaklarından Charles Empoli dün serbest bırakılmış, yani – şartlı tahliye edilmiş ve her akşam polis istasyonuna rapor etmesi gerekli.

But apparently one of his most dangerous henchmen, a Charles Empoli, who was in the same prison as him, got out yesterday, I mean – he was released from prison on probation and has to report to the police station every evening.

Bu beni telaşlandırıyor.”

This worries me.”

Tam o anda polis müfettişin cep telefonu çaldı.

Just at this moment the police inspector’s mobile rang.

“Alo, bu Müfettiş Quashie.

“Hello, Inspector Quashie here.

Neeee!” Gözleri iyice açıldı ve bir alarm duygusu taşıyordu.

Whaaat!” Her already big eyes became bigger and bigger and there was an expression of alarm in them.

“Ne rezalettir, beni kimse bu konuda daha önce uyarmadı?

“Why in the hell didn’t someone inform me about this before!”

Müfettiş gittikçe heyecanlanark dinlemeye devam etti.

The Inspector continued listening getting more and more agitated all the time.

Daisy, Amelia kriz falan geçirmez diye umdu.

Daisy hoped Amelia wouldn’t have a stroke or something.

Müfetti Quashie bağırdı,”Dinle.

Inspector Quashie barked out, “Listen.

Gözetim takımını hemen bu probleme yöneltin.

Get the surveillance team on to the problem immediately.

Yirmidört saat gözetim ayarlayın – ben en kısa zamanda döneceğim!”

Organise a twenty-four hour watch – I’ll get back as soon as possible!”

Polis bayan telefonunu cebine koydu.

The policewoman put her mobile back into her pocket.

“Korkarım gitmem gerek, Daisy – durumu tamamen  değiştiren bir gelişme var.

“I’m afraid I’ll have to go, Daisy – something has come up that changes the perspective completely.

Tabii eğer...” Müffettiş Quashie’nin kafasında bir plan oluşurken  Daisy’i biraz inceledi.

Unless...” Inspector Quashie observed Daisy for a moment, hesitating, as a plan was forming in her mind.

Çok yavaş ve yumuşak konuştu,”Genç bir kızın sizle bir süre kalmasından çekinmezseniz tabii..?”

She spoke very softly and slowly, “unless you wouldn’t mind having a teenage girl to stay with you for a while…?”

Daisy masaya bir kutu kurabiye bisküvi koydu.

Daisy put a tin of shortbread biscuits on her desk.

“Hangi genç kızdan bahsediyorsunuz?

“What teenage girl are you talking about?

Anlamıyorum..”

I don’t understand…”

Amelia açıklamaya çalıştı, “Öyle görülüyor ki bizim asıl tanığımız Harry’nin hemen ondört yaşında hiç haberimin olmadığı Alina adında bir kızı var ve annesi bu sabah Kahve Anderson’ın suç ortağı Charles Empoli tarafından seyredildiğini polise bildirmiş.

Amelia tried to explain, “It seems that our chief witness, Harry, has a daughter of nearly fourteen, Alina, who I never even knew existed, and her mother reported to the police this morning that her house was being watched by Charles Empoli, Coffee Anderson’s henchman!

Anne bir sosyal hizmet görevlisi ve bu adamla eskiden gençlere uyuşturucu sattığı üzere ilgilenmiş olduğu için tanıyor.

The mother is a social worker and knows the man as she had already had dealings with him in the past over selling drugs to youngsters!”

Daisy araya karıştı,”Eğer mahkemede Kahve Anderson’ın aleyhine kanıt verirse karısı ve kızına zarar vereceklerine dair Harry’e şantaj yapabileceklerini düşünüyorsun?” 

Daisy interrupted, “And you think they could blackmail Harry, threatening to hurt his wife or daughter if he gives evidence in court against Coffee Anderson?”

“Aslında, bayanla artık evli değil ama, Harry, majestelerinin zevkine birçok kez tutuklandığından son yıllardır pek göremediği kızına çok düşkünmüş.

“Well, the lady’s not his wife any more but apparently Harry is very fond of his daughter even though he hasn’t seen much of her in the past few years owing to the fact he’s been detained at Her Majesty’s pleasure several times!”

Daisy bisküvisini yemek için oturdu.

Daisy sat down to munch a biscuit.

“Harry’nin eski eşi ve kızı da korunma altında bir evde olsalar daha iyi değil mi?”

“Wouldn’t Harry’s ex-wife and daughter be better off at a safe house as well?”

Amelia kafasını salladı, “Daha da ötesi var.

Amelia shook her head, “There’s more.

Hiç yağmur yağmazken sağnak bastırır.

It never rains but it pours.

Anne yarın sabah hastaneye ameliyat olmaya gidiyor.

The mother is going into hospital tomorrow morning to have an operation.

Ters bir şey yapmış olsa gerek ama hayati tehlikesi yok gibi.

Something she must have done but it shouldn’t be life-threatening.

Tabii, onu hastanede yirmi dört saat göz altında tutabiliriz ama ya çocuk!

Of course, we can have a watch put on her in the hospital twenty-four hours a day, but the child!

Halasıyla falan kalmak için giderse onun güvenliğini nasıl temin edebiliriz ki?

How on earth can we  ensure her safety if she goes and stays with an aunt or something!”

Amelia biraz çay içmek için durakladı.

Amelia stopped to drink some of her tea.

“Cardiff’de yaşıyor ve burda, Doğu Anglia’da olduğunu kimse bilemez, değil mi? ikna edici bir şekilde söyledi.

“She lives in Cardiff and no-one would know her here in East Anglia, would they?” she said convincingly.

Daisy yediği bisküviyi yerine koyarak, “Yani beni hiç görmemiş ve benim de hiç görmediğim bir genç kıza bakma mı istiyorsunuz!” diye protesto etti.

Daisy put the biscuit she was eating down, “So you want me to look after a teenager I’ve never seen before, and who’s never seen me!” she protested.

“Boş ver, canım, başka bir çözüm bulurum – en azından umarım” Daisy’i, genç bir kızı tehlikede bıraktığından kendini suçlu hissettirdiğini bilen bayan polis sinsice yanıtladı.

“Don’t worry, honey, I’ll find another solution – at least I hope I will,” replied the sly police woman knowing that she was making Daisy feel guilty about leaving a young girl in danger.

Öyle ki, Kahve Anderson’ın kaybedeceği bir şey yok.

“The thing is, Coffee Anderson has nothing to lose.

Eğer suçlu olduğu kanıtlanırsa gelecek yirmi yılı rahat zindanlarda geçirebilir, yani anne ve kız gerçekten tehlikede, - ama meraklannma, Daisy.

If he’s proved guilty he could be in the dungeons for the next twenty years easily, so mother and daughter are really in great danger, – but don’t worry, Daisy.

Senin sorumluluğun değil.

It’s not your responsibility.

Bu şanssız çocuğa bakmasına güvenebileceğim başka kimse düşünemiyorum şimdilik ama bir şekilde olacak.

I can’t think of anyone else I would trust to look after this unfortunate child at the moment but something will turn up…”

Daisy Müfettiş Quashie’nin baskı yaptığını bildiği halde boyun eğerek,”Oldu o halde, kız ne zaman gelecek?

Daisy gave way even though she knew Inspector Quashie was pressurising her, “Okay then, when will she be arriving?”

“Bu gece kızın, Alina’nın, senin evine getirilmesini sağlayacağım.

“I’ll have the girl, Alina, brought to your home during the night.

Oldu mu?”

All right?”

Daisy onaylayarak başını salladı.

Daisy nodded.

“Yedek odayı hazırlayacağım.

“I’ll prepare the spare room.

Ama benim işime ne olacak?

But what about my work?”

Amelia bir şeyin kendi istediği gibi olacağını anladığı her zaman ki  gülümsemesiyle karşıladı.

Amelia smiled her usual smile when she knew she was getting her own way.

“Eminim sen becerirsin, Daisy!”

“I’m sure you’ll manage, Daisy!”

Sabahın çok erken saatlerinde Alina ve bavulu bir araba ile ulaştı ve Daisy şöförün bavulu verir vermez gitmesiyle Alina’yı içeri çağırdı.

In the early hours of the morning a car arrived with Alina and her suitcase and Daisy discreetly beckoned Alina to come inside whilst the driver of the car handed Daisy the suitcase and drove off immediately.

Ondört yaşındaki kız çok çeçingen görünüyordu ve yalnızca kapıda durup Daisy’e baktı.

The fourteen-year-old seemed very shy and just stood and stared at Daisy.

“İçeri gel, Alina.

“Come in, Alina.

Birşey yemek veya içmek ister misin? Daisy gözlüklü çocuğa sordu.

Would you like something to eat or drink?” Daisy asked the bespectacled child.

“Hayır, teşekkür ederim.

“No, thank you.

Akşam yemeğimden sonra hiç bir şey yemem.

I never eat anything after my evening meal.

Benim için iyi değil!” Alina gururlu bir tavırla yanıtladı.

It’s not good for me!” replied Alina rather pompously.

“Tabii olur, ama bir bardak kokoa içerken birbirimizi     azcık tanıyabilmemiz için mutfağa gel!  Daisy önerdi.

“That’s fine, but come into the kitchen just to get to know each other a bit while I have a cup of cocoa!” Daisy suggested.

Çok çalışmam gerektiğinden direk yatağa gitmeyi tercih ederim Bayan Hamilton! Alina, Wales aksanıyla yanıtladı.

“I’d prefer to go to bed straight away as I’ve a lot of studying to do, Miss Hamilton!” Alina replied in her Welsh accent.

“Tamam.

“All right.

Ama bana lütfen Daisy de!

But please call me Daisy!

Bak, ben seni odana çıkaracağım ve sen bana ne ihtiyacın olursa söyle.

Look, I’ll take you up to your room and you tell me if you need anything.

Oldu mu?”

Right?”

Ertesi sabah Daisy aşağı mutfağa indiğinde Alina’yı masada bir tarih kitabıyla buldu.

The next morning Daisy went downstairs to the kitchen to find Alina already sitting at the table over a history book.

“Genellikle kahvaltıda ne yersin?

“What do you usually have for breakfast?

Alina – bak!

Alina – look!

Seçebileceğin birçok kahvaltılık hububat var.

There are several different packets of cereal for you to choose from.

Buzdolabında da yumurta falan var.

Then there are eggs and things in the fridge.

Kendine servis yap!”

Just help yourself!”

Daisy elinden geleni yaptı ama Alina’yla pek ileri gidemedi.

Daisy did her best but didn’t seem to make much headway with Alina.

Kız araya bozması mümkün olmayan bir bariyer kurmuş gibiydi.

The girl put up a barrier which seemed impossible to break down.

“Bak Alina, biliyorum annenin bugünkü ameliyatından endişelisin ama, Müfettiş Quashie her hangi bir haber alınca beni arayacak.

“Look, Alina, I know you’re worried about your mother’s operation today, but as soon as Inspector Quashie has any news she will phone me.”

“Bayan Hamilton...Daisy, beni merak etmeyin.

“Miss Hamilton… Daisy, don’t worry about me.

Babamın ve bizi soktuğu çamurdan haberim var.

I know about my father and the mess he has put us in.

Müfettiş Quashie bize herşey anlattı.

Inspector Quashie explained everything to us.

Annemin iyi bir hastaneye gittiğini ve orda mükemmel tedavi göreceğini de biliyorum.”

I also know that my mother is going into a good hospital and will have excellent treatment there.”

“Oldu ama bana ofisimde eşlik edeceğinin ve kimseye birşey söyleyemiyeceğinin veya dışarı yalnız çıkamıyacağının farkında mısın?

“All right, but you do realise that you’ll have to keep me company in my office and that you can’t tell anyone any personal details or go out alone?”

“Evet, annemi hastanede telefonla veya başka türlü arayamayacağımı iyi biliyorum.

“Yes, I do really understand that I can’t telephone my mother at the hospital or anything.

Cep telefonum bile yok.

I haven’t even got my mobile with me.

Onu tehlikeye sokabilir!.

It might put her in danger!”

Daisy düşündü ki, görünürde kendi kendine yeten bu genç kız onla herhangi bir ilişki kurmamak için kararlıydı, çaresiz hisetti ve üzüldü.

Daisy thought to herself that this seemingly self-sufficient teenager was determined not to have any relationship with her and felt useless and disappointed.

Takiben, bir strateji düşündü.

Then she thought of a strategy.

Yardım arayacaktı.

She would ask for her help.

Sorun şuydu, kızın kendisine yardım etmesi için kalkıp ne sorabilirdi ki?

The problem was, what the goodness could she ask the girl to help her with?

Kitaplarından başka hiçbir şeyle ilgilenmez görünüyordu.

She didn’t seem interested in anything except her school books.

Yemek pişirebilir miydi?

Could she cook?

Okul dersleri dışında birşeyde başarılı mıydı?

Did she shine at anything except, maybe, scholastic subjects?

Daisy oldukça endişelendi-sonra birşey hatırladı...

Daisy felt very worried – then she remembered something…

Alina’nın kahvaltı için hiçbir şey yemediği Daisy’nın dikkatini çekti fakat bu konuda fikrini söylemese daha iyi olacağını düşündü.

Daisy noticed that Alina had had practically nothing for breakfast but thought it wiser not to comment on the fact.

O sabah daha sonra Daisy, Alina’ya pastaneye kendisine eşlik edip edemeyeceğini sordu.

Later that morning Daisy asked Alina to accompany her to the baker’s.

Pastanede kuyruğa girdiklerinde “Alina sonra atıştırman için birşey seç” dedi.

When they were queing up in the baker’s, Daisy said, “Alina, please choose something for a snack for later on.

Tezgahın arkasındaki bayan Placey, benim arkadaşım.

The lady behind the counter, Mrs. Placey, is a friend of mine.

Çok iyidir!” Alina onayladı.

She’s very nice!” Alina nodded.

“Ben bir yağlı çörek istiyorum lütfen, torba içinde!”Alina konuşurken yüzü kızardı.

“I’d like a buttered tea bun, please, in a bag!” Alina blushed as she spoke.

“A! Siz de mi Wales’densiniz?” Bayan Placey sordu.

“Hey, do you come from Wales too?” asked Mrs. Placey.

“Evet, neden, siz de...?”

“Yes, why, are you…?”

“Evet ben de Wales’denim.

“Yes, I’m Welsh too.

Evlenmezden önce ismim Hughes idi ve Cardiff’de doğdum!”

My name was Hughes before I got married and I was born in Cardiff!”

Alina Bayan Placey’e gülümsedi ve sohbete başladılar.

 Alina smiled at Mrs. Placey and they began chatting.

“O zaman burda biraz kalacak mısınız?” Welsh’li bayan sordu.

“So are you staying here for a bit?” asked the kind Welsh woman.

“Ehh…evet.

“Er….yes.

Yalnızca biraz.

But just for a while.

Bayan Hamilton’da kalıyorum.

I’m staying with Miss Hamilton.”

Daisy’nin iyi arkadaşı Gwen Placey, fazla soru sormaması gerektiğinin farkına varacak kadar sağduyuluydu.

Gwen Placey, a good friend of Daisy’s had enough common sense to realise that she shouldn’t ask too many questions.

“Pekala, benim on dört yaşında bir kızım var, eğer azcık birinin eşliğini istersen hepberaber çay zamanı Welsh tostu yiyebiliriz.

“Well, I’ve got a girl of fourteen and if you’re looking for a spot of company we can all have Welsh rabbit for tea!”

Daisy rahatlarcasına nefes aldı.

Daisy breathed a sigh of relief.

Biri Alina ile kontakt kurmuştu!

Someone had made contact with Al’li ina!

Müfettiş Quashie Alina’nın annesinin ameliyatının başarılı olduğunu ve hastanın uyanıp iyi hissettiğini  söylemek  için telefon ettiğinde Daisy ve Alina ofisteydiler.

In the afternoon Daisy and Alina were in the office when Inspector Quashie phoned to say Alina’s mother’s operation had been a success and that the patient had woken up and was feeling well!

“Kutluyacak mıyız, Alina?

“Shall we celebrate, Alina?

Arkadaşım Luigi’nin dondurma salonuna gidelim mi dersin?

How about going to my friend Luigi’s ice-cream parlour?

Kesinlikle reddedilemeyecek bir ‘spesiyal’ı var.

He has a ‘special’ which is guaranteed irresistible.”

Birden kız gözyaşı içinde kaldı ve uzun uzun ağladı.

Suddenly the girl burst into tears and sobbed and sobbed.

“Üzgünüm Daisy.

“I’m sorry, Daisy.

Bana yaptıkların için minnettar olduğumu göstermedim.

I haven’t shown you I’m grateful for what you are doing for me.

Lütfen beni affet…”

Please forgive me…”

“Önemi yok, Alina.” Daisy kızın yanına oturdu ve kollarına sardı.

“Not to worry, Alina.” Daisy sat down near the girl and put her arm round her.

“Annen hakkında endişeliydin ve bütün bu esrar dolu olan biten var.

You were worried about your mother and then there’s all this cloak and dagger business.

Hepsi çok stress verici!”

It’s all very stressing!”

“Öyleyse beni affediyor musun? Alina sordu.

“Then you forgive me?” Alina asked.

“Elbette.

“Of course.

Şimdi süper melba soslu şeftali veya çukulata rüyası dondurmasına doğru gidelim mi?”

Now shall we make our way to a super peach melba or a chocolate dream ice-cream?”

Gün çok zevkli geçti ve saat yedide Bayan Placey’e yemeğe gittiler.

The day went by very happily and at seven o’clock Daisy and Alina went to Mrs. Placey’s to enjoy a meal.

Alina Bayan Placey’i sevdi ve kızıyla, nerde yaşadığı veya kişisel detayları hakkında konuşmamaya dikkat ederek arkadaşlık etti.

Alina liked Mrs. Placey and made friends with her daughter being careful never to say exactly where she lived or any personal details.            

Takip eden bir kaç gün çok mutlu geçti ve Alina Daisy’nin bilgisayarına yeni bir yazılım kurarak ve birkaç kez akşam yemeği yaparak büyük yardım olduğunu kanıtladı.

The next few days were extremely pleasant and Alina proved a great help to Daisy in installing a new software on her computer and cooking the evening meal a couple of times.

Daisy Alina’yı yalnız bırakamadığından detektif işini bir kenara bıraktı, bütün fatura ve ödemelerini ve mümkün olduğu kadar ertelediği her sıkıcı şeyi güncellemeğe karar verdi.

As Daisy couldn’t leave Alina alone, she left her detective work on hold and decided to get up to scratch with all her bills and payments and other boring things that she always put off as long as she could.

Bu arada Alina’nın annesi ameliyattan toparlanmaya başladı ve müfettiş Quashie aracılığıyla hemen hergün kızıyla görüşebiliyordu.

In the meantime Alina’s mother was recovering from her operation and was able to talk to her daughter through Inspector Quashie almost every day.

Bir hafta sonra Daisy ve Alina, Daisy’nin telefonu çaldığında parkta sandviçlerini yiyorlardı.

A week later Daisy and Alina were eating their sandwiches in the park when Daisy’s mobile rang.

Harry’nin Kahve Anderson’ın yargılanmasında mahkemede şahit olarak yer alacağı gündü.

It was the day Harry was to appear in court as a witness for the prosecution in Coffee Anderson’s trial.

Daisy müfettiş Quashie’nin derin sesini tanıdı, “Benim, Amelia Quashie.

Daisy recognised Inspector Quashie’s deep voice, “It’s me, Amelia Quashie.

Herşey bitti,Daisy!”

It’s all over, Daisy!”

Alina Daisy’nin şaşkınlığının farkına vardı ve bayağı heyecanlandı.

Alina noticed that Daisy seemed very surprised and became extremely agitated.

“Daisy, o annem mi? diye merakla sordu.

“Daisy, is it my mother?” she asked anxiously.

Daisy kafasını salladı ve ona şüphelerini giderici tavırda gülümsedi.

Daisy shook her head and smiled at her reassuringly.

Yakında bir köpek havlamaya başladı.

A dog started barking nearby.

Daisy ayağa kalktı ve müfettiş Quashie’nin ne dediğini duyabilmek için uzaklaştı.

Daisy got up and moved away so as to be able to hear what Inspector Quashie was saying.

Alina onu arkadan takip etti.

Alina followed close behind her.

“Evet,gerçekten mi?

“Yes, oh really?

Olağanüstü birşey!

That’s extraordinary!

Kalp krizi…!

A heart attack…!

Evet, hemen Alina’ya anlatacağım.”Daisy Alina’ya halen telefonunu tutarken gülümsedi.

Yes, I’ll tell Alina immediately.” Daisy smiled at Alina still holding her mobile.

“Kahve Anderson mahkemede çift kalp krizi geçirmiş ve hastaneye giderken ölmüş.

“Coffee Anderson had a double coronary in the courtroom and died on the way to hospital.

Meğerse babana küfredip tehdit ederken birden çöküvermiş.” Daisy müfettiş Quashie’yle konuşmaya devam etti. “Evet Alina’ya artık tehlikede olmadığını söyleyeceğim ve annesini sonunda gidip görebilir!”

Apparently he was attacking your father verbally and threatening him when he suddenly slumped over.” Daisy continued speaking to Inspector Quashie, “Yes, I’ll tell Alina there’s no more danger and that she can see her mother at last!”

Alina onu annesinin ameliyat olduğu hastaneye götürecek arabaya hazırlanmak için eşyalarını toparlarken bir an şüphe duydu.

As Alina got her things together to be ready for the car which would be taking her to the hospital where her mother had been operated on, she hesitated a moment.

“Fakat, Daisy, annem Kahve Anderson’ın suç ortağını evimizi izlerken görmemiş miydi?

“But, Daisy, didn’t my mother see Coffee Anderson’s henchman watching our house?

Bizi intikam almak için öldürebilir.”

He could kill us in revenge.”

“Artık hiçbir şeyden endişe duymana gerek kalmadı, Alina.

“You don’t have anything to worry about any more, Alina.

Patron ölünce bütün organizasyon dağılır.

When the boss dies, the entire organisation crumbles.

Bu suç ortağı olsun– hiç kimse senin peşinde olmayacak – herneyse dün hapise geri atıldı çünkü polise rapor etmemiş – hatırlıyorsan şartlı tahliyedeydi!”

No one will come after you – least of all this henchman – and anyway he was put back into prison yesterday because he hadn’t reported back to the police – you remember - he was on probation!”

Alina arabaya binerken bavulunu kaldırdığında Daisy’i öptü.

As Alina picked up her suitcase to get into the car she kissed Daisy.

“Bana baktığın için teşekkür ederim Daisy – daha sonra annem tamamen iyileşince Cardiff’e gelip bizde biraz kalır mısın?

“Thank you, Daisy, for looking after me – later on when my mother has completely recovered will you come to Cardiff and stay with us for a while?

Annemin çok sevineceğini biliyorum!”

I know Mum would love you to!”

Daisy Alina’nın götürüldüğünü seyredereken onu özleyeceğini anladı.

As Daisy watched Alina being driven away she realised she was going to miss her.

Birden telefonu çaldı.

Suddenly her mobile rang.

“Daisy, ben Amelia!

“Daisy, it’s me Amelia!

Yarın akşam pek işin var mı?

Have you got much on tomorrow evening?”

“Eh…

“Er...

Hayır. Niçin..”Daisy mutsuz bir sesle söyledi.

no. Why…” said Daisy in a mournful voice.

“Biraz eğlendirmeye ihtiyacın var gibi görünüyor – bak o harika Amerikalı dansözle ‘Casuslar Her Yerde’ müzikaline üç biletim var.

“You sound as if you need a bit of cheering up - look, I’ve got three tickets for the musical of the year, Gangsters All Around, with that gorgeous American dancer.

Bizle gelmek ister misin – yani ben ve aktörlük çalışan kızımla – gerçek bir kızlar gecesi geçiririz.

Would you like to come with us – that is me and my daughter, who studies acting, – and we’ll have a real girls’ evening.

Tiyatrodan sonra Leicester Meydan’ının yanında yeni bir İtalyan balık restoranı var!

And after the theatre there’s that new Italian fish restaurant near Leicester Square!

Bilirsin, makarna, balık ve İtalyan beyaz şarap ve…hesap benden!”

You know, pasta, fish and Italian white wine and… it’s on me!”

Daisy hemen kabul etti ve sordu, “Öyleyse özel giyinmem mi gerekiyor?” Amelia yanıtladı, “Pek değil ama lütfen Harry’i aldattığındaki berbat kahverengi paltoyu giyme!”

Daisy accepted immediately and asked, “So I’ve got to dress up?” Amelia replied, “Not specially, but please don’t wear that horrible brown coat and hat you had on when we stitched Harry up!”

Bir Adalet konusu

A Matter of Justice

 Oldukça çirkin görünümlü bir bayan ofise girdi.

A rather unattractive woman entered the office.

Anlam taşımayan bir yüzü vardı ve modası geçmiş bej gözlük takmıştı.

She had an inexpressive face and wore out-of-date beige glasses.

Keçe şapkası başına sertçe çekilmiş gibiydi ve bol stil kahverengi paltosu onu olduğundan daha şişman gösteriyordu.

Her felt hat looked as though it had been pulled on aggressively and her loose-styled brown winter coat made her look fatter than she probably was.

Büyük çantasını ofis masasına kabaca koyarken “Siz Victors Bey’misiniz?  diye pat diye sordu.

“Are you Mr. Victors?” she asked bluntly, plonking down her large  handbag on his office table.

Oldukça kısa fakat gösterişli bir adam olan geç kırk yaşlarında Victors Bey bayanın ilgisini çekmeye çalıştı.

Mr. Victors, who was a rather short but attractive man in his late forties, tried his charm out on the woman.

“Evet, hanımefendi.

“Yes, madam.

Siz dün telefonla randevu almak için arayan bayan olmalısınız...ehh..” Adam masasındaki kağıtları gözden geçirdi, “Ah evet, Miss Abbot,değil mi?

You must be the lady who telephoned yesterday for an appointment…er…” The man searched through some papers on his desk, “Ah yes, Miss Abbot, isn’t it?” 

“Evet.

“Yes.

Size site yatırımı üzerine geldim.

I’ve come about that housing estate investment.

Tam anlamıyla nerede inşa edilecek?

Where exactly will it be built?”

“Yunanistan’da Circe adasında.

“In Greece on the Island of Circe.

Reklamda okumuş olabileceğiniz gibi her türlü kolaylığı içeren lüx daireler olacak.

As you probably read in the ad, they’ll all be luxury flats with every mod con.”

“Yani beni iyi bir yatırım olduğuna inandırabilir misiniz?   Bayan sordu.

“So you can assure me it’s a good investment?” The woman asked.

“Bakın, şöyle söyleyeyim.

“Look, let’s put it this way.

Yalnızca bir tane kaldı.

I’ve got just this one left.

Evli bir çift bu sabah telefonda ilgilendiklerini söylediler fakat henüz görmediler, dolayısıyla eğer istiyorsanız çabuk karar vermeniz iyi olur!”

A married couple said they were interested on the phone this morning but haven’t been in yet, so if you want it you’d better make a quick decision!”

Bayan biraz yumuşar gibi oldu.

The woman seemed to soften a little.

“Valla ben her zaman tatillerimi Yunanistan’da geçirmek istemiştim.

“Well, I’ve always wanted to spend my holidays in Greece.

Bana tam peşin ücretini söylersiniz size çek yazabilirim.

If you tell me the exact amount of the down payment I can write you out a cheque for it.”

“Harika, Miss Abbot.

“Splendid, Miss Abbot.

Öncelikle bu formu imzalar mısınız ki bütün evrak işlerini topluca biraraya getirelim?”

Will you sign this form first of all so we can get all the paperwork over all in one go?”

“Elbette.

 “Certainly.

Bir bakıvereyim...” Miss Abbot büyük bej gözlükleriyle kağıda bakarak söyledi.

Let me just have a look at it…” said Miss Abbot peering through her large beige glasses at the sheet of paper.

O anda ofis kapısı aniden açıldı ve içeri bir bayan ve adam girdi.

Just then the office door opened suddenly and a man and a woman came in.

Dinç ve belli ki Afrika kökenli kadın polis, kimliğini gösterdi.

The woman, who was robust and clearly of African extraction, produced her police identification.

“OK Harry, eski oyuna devem ediyoruz değil mi?

“OK Harry, up to the old game again, are we?

Bu kez ki ismin ne?

What’s your name this time?”

Bayan Abbot kalın gözlükleri arkasından baktı.

Miss Abbot stared through her thick glasses.

“Müfettiş Quashie!” diyen Harry bayağı korktuğu belli sandalyesinden kalktı.

“Inspector Quashie!” said Harry getting up from his chair and looking very scared.

“Yine mi!

“Not again!

Ben hiç bir şey yapmadım.

I haven’t done anything.

Yalnızca bu bayan..ehh..Bayan Abbot’la bir iş görüşmesi yapıyordum.

I was just discussing a business matter with this lady… er… Miss Abbot!”

“Kusura bakmayın Bayan Abbot, komiserlikte sizin ifadenize ihtiyacımız olacak!” Müfettiş Quashie kadına gülümsedi.

“Sorry Miss Abbot, we’ll be needing your statement down at the station!” Inspector Quashie smiled at the woman.

“Buraya tam zamanında geldik gibi görünüyor!”

“It seems we got here just in time!”

Victors Bey veya Harry çok korkmuş görünüyordu.

Mr. Victors or Harry looked horrified.

“Anladım.

“I see.

Ben dolandırıldım!”

I’ve been stitched up!”

Müfettiş Quashie kafasını onaylarcasına salladı.

Inspector Quashie nodded.

“Protesto yapman gereksiz, Harry, sıkıştırıldın.

“It’s useless protesting, Harry, you’ve been nicked.

Hep beraber komiserliğe gidelim!”

Let’s all get down to the station!”

Bayan Abbot Harry’nin kepçelenmesini bekledi ve sonradan, paltosunun içindeki daha önce o gün polisin taktığı dinleme cihazını çıkardı.

Miss Abbot waited for Harry to be handcuffed and sent off in a police car and then removed the “wire” inside her coat the police had put on her earlier that day.

Takiben, çirkin gözlüklerini, şapkasını ve büyük kahverengi paltosunu çıkararak giymiş olduğu şık siyah ceket ve eteğini ortaya çıkardı.

After that, she took off her ugly glasses, her hat, and the huge brown coat to reveal that she was wearing a smart black jacket and skirt.

“Doğrusu Daisy, ofis kapısını açınca seni hiç tanıyamadım.

“Honestly Daisy, when we opened the office door I didn’t recognise you at all!

O kahverengi palto altında çok kötü göründün.

You looked terrible in that brown coat!” said Inspector Quashie.

Daisy sırıttı.

Daisy grinned. 

Daisy komiserlikte özel camın arkasından Harry’nin soruştulmasını seyretmeye davet edildi.

At the police station Daisy was invited to watch Harry being questioned from behind a special glass window.

“Bak Harry, ne kadar benim ismimin Amelia Quashie olduğu kesinse, o kadar da sen bir dört, beş yıl hapise gireceksin!” Müfettiş Quashie’nin en berbat şeyi bile hoş bir şekilde söyleyiş tarzı vardı.

“Look Harry, as sure as my name is Amelia Quashie,” the inspector said with a friendly smile, “you’ll be going down for another four or five years!” Inspector Quashie had a way of saying the most dreadful things in a seemingly pleasant way.

“Müfettiş beni hep yakalamaya çalışıyorsunuz ama hiç kötü bir şey yapmadım.

“Inspector, you’re always trying to nail me but I haven’t done anything!” protested Harry.

“O bayanla bir daire konusunda görüşme yaptığımı kabul ediyorum ama...

“I admit I was having a conversation with that lady about a flat but…”

“Evet,” Müfettiş başını salladı “ortada olmayan ve hiç bir zaman olmayacak bir daire hakkında.

“Yes,” Inspector Quashie nodded, “about a flat that doesn’t exist and will never exist.

Ama kendini neyin içine soktuğunu anlamayan zavallı yaşlı adamdan para aldın.

But you did take money from a poor old man who didn’t understand what he was letting himself in for.

Beş bin Pound vermeye dolandırdığın nazik yaşlı vatandaş Duncan Thornton Bey’i hatırlıyorsun? Gülümseyen bayan polis oldukça cazip tavırda söyledi.

Remember that gentle senior citizen, Mr. Duncan Thornton you conned into giving you five thousand pounds?” The smiling police-woman said quite charmingly.

Harry gergin göründü ama yanıtlamadı.

Ütün

“Bunun yanında, eğer bize o arkadaşın hakkında biraz bilgi verip yardım edersen... hakimi, Thornton Bey’e bütün parasını geri verdiğin için eski şeytanlığının geçmişte kaldığının bilincine vardığına ikna edebiliriz.

“On the other hand, if you helped us with a little information about a friend of yours… we might be able to convince the judge that as you are giving all the money back to Mr. Thornton, you have realised that your old evil ways are to be considered a thing of the past.

Tabii, Bayan Abbot’un şikayet sorunu da ortada, biz ulaştığımızda dolandırmaya çalıştığın bayan.

Of course, there remains the question of Miss Abbot’s complaint, the lady you were trying to con when we arrived.

Onu bir girişimde bulunmaması için ikna edebilsem..”

If I can persuade her not to go ahead…”

Harry sözünü kesti “Ah, pekala, Mufettiş.

Harry interrupted, “Oh, alright, Inspector.

Benden ne istediğinizi bir söyleseniz!”

Just tell me what it is you want from me!”

“Harry sana samimi olacağım, Müfettiş Quashie güzelce değiştirdiği derin ses tonuyla devam etti, “Ben bütün kartlarımı masaya koyacağım ve eğer bize yardım etmek istemezsen seni kaderine teslim eder ayrılırım.

 “Harry, I’ll be honest with you,” Inspector Quashie continued in her beautifully modulated deep voice, “I’ll put all my cards on the table and if you don’t want to help us I’ll just have to leave you to your fate!”

“Müfettiş – lütfen bana söyleyin!” terleyen Harry artık ısrar ediyordu.

“Inspector – please tell me!” insisted the now sweating Harry.

“Ben...Kahve Anderson’ı istiyorum!” Müfettiş açığa koydu.

“I want… Coffee Anderson!” revealed Inspector Quashie.

“Kkk...,”Harry’nin dili dolaştı.

“Ccc…,” Harry spluttered.

“Kahve Anderson!

“Coffee Anderson!

Şaka yapıyor olmalısınız.

You must be joking!”

Hayır yapmıyorum!

“No, I’m not!

Bildiğin gibi kahveye alışkanlığından takma ismi Kahve ama asıl hüneri beyaz-tozdan olana insanları tiryaki etmek!”

As you know, he is nicknamed Coffee owing to his coffee addiction but his real forte is giving other people an addiction, a white-powdered one!”

Harry daha da gerginleşti ve kafasını şiddetle salladı.

Harry became even more tense and shook his head violently.

Müfettiş Quashie tekrar gülümsedi.

Inspector Quashie smiled at him again.

“Boşver Harry.

“Don’t worry, Harry.

Eğer yardım etmezsen bu beyfendiyi yakalamak için biraz daha zamana ihtiyacım var, ama yakalayacağım.

If you won’t help me, I’ll just need a little longer to nail that gentleman, but I will.

Ama sana yazık” sempatik görünümde Müfettiş kalkıp odadan ayrılmaya hazırlandı.

Pity about you, though,” said the seemingly sympathetic Inspector getting up ready to leave the room.

Harry sanki sonu gelmiş gibi derin bir nefesle kabardı.

Harry heaved a big breath as though it were his last.

“Beni tam istediğiniz noktaya getirdiniz Müfettiş.

“You’ve got me exactly where you want me, Inspector.

Biliyorsunuz beni öldürttereceksiniz...”

You do know he’ll have me killed…”

“Her gün yirmi dört saat polis korunması altında” sanki ne söyleyeceğine hazırlanmış gibi hızla devam etti.

“Police-protection-twenty-four-hours-a-day.” She rattled off having already prepared what she was going to say.

“Seni hiç bulacağını tahmin edemeyeceği bir yere götüreleceksiniz.

“You’ll be taken to a place where he would never think of looking for you.

Ve sonra...”   

And after that…”

“Eğer benim için sonrası varsa, çok uzaklarda bir yerde yerleşmeliyim.

“If there’s an after for me, I would want to be set up somewhere far away…”

Daisy bu konuşmayı özel cam arkasından duyduğunda hoşnutça kendine gülümsedi çünkü müşterisi Thornton Bey, Harry’e bütün parasını kaybettiğiyle içini dökmüştü ve şimdi parasını geri alacaktı ve geleceği hakkında endişe duymadan huzurla yaşayacaktı.

As Daisy heard the conversation through the special glass mirror she smiled to herself in satisfaction, this was because her client Mr. Thornton had confided in her when he lost his savings to Harry, and now he would be getting all his money back and could live in peace without worrying about his future.

Bir kaç gün sonra Daisy ofisinde kahvesini yudumluyordu.

A few days later Daisy was sipping a cup of instant coffee in her office.

Biri kapı zilini çaldı ve Daisy seslendi,”Girin!” Müfettiş Quashie kapıda göründü.

Someone rang the bell and Daisy called out, “Come in!” Inspector Quashie appeared in the doorway.

“Sizi rahatsız ediyor muyum Daisy?  diye sordu.

“Am I disturbing you Daisy?” she asked.

Daisy şaşırdı ve polis bayanı gördüğüne sevindi.

Daisy was surprised and pleased to see the police woman.

“Amelia, lütfen girin ve bana her şeyi anlatın.”

“Amelia, please come in and tell me everything.”

“Daisy kendimi hiç rahat hissetmiyorum.”

“Daisy, I feel very uneasy.”

“Pekala, bir kap Earl Grey’le birkaç bisküvi alalım ve bakalım ne çözümleyeceğiz.”

“Well, let’s have a cup of Earl Grey and a few biscuits and see what we can work out.”

Daisy elektrik çaydanlığını kaynatmak için su koyarken müfettiş başını onaylarcasına salladı.

The inspector nodded as Daisy put the water on to boil in her electric kettle.

“Bildiğin gibi Harry korunmalı bir evde ama bu sabah küpelerimi takarken düşürüp durdum ve kendi kendime dedim, ‘Amelia, bir şeyler oluyor!’ Birşey kötüye gidecekse annenannem de aynen yapardı.”

“As you know, Harry is in a safe house but as I was trying to put my earrings on this morning I kept dropping them, and I said to myself, ‘Amelia, something’s up!’ The same thing used to happen to my grandmother when something was about to go wrong.”

“Ama ne muhtemelen kötüye gidebilir ki?

“But what could possibly go wrong?

Kahve Anderson’ın tutuklandığını okudum, tutuklandı değil mi?

I read that Coffee Anderson has been arrested, hasn’t he?

Yargılaması yakında değil miydi?

Isn’t he due for trial soon?”

“Evet, yargılaması yarın başlıyor!

“Yes, the trial starts tomorrow!

Ama meğerse, aynı hapiste yatan en tehlikeli suç ortaklarından Charles Empoli dün serbest bırakılmış, yani – şartlı tahliye edilmiş ve her akşam polis istasyonuna rapor etmesi gerekli.

But apparently one of his most dangerous henchmen, a Charles Empoli, who was in the same prison as him, got out yesterday, I mean – he was released from prison on probation and has to report to the police station every evening.

Bu beni telaşlandırıyor.”

This worries me.”

Tam o anda polis müfettişin cep telefonu çaldı.

Just at this moment the police inspector’s mobile rang.

“Alo, bu Müfettiş Quashie.

“Hello, Inspector Quashie here.

Neeee!” Gözleri iyice açıldı ve bir alarm duygusu taşıyordu.

Whaaat!” Her already big eyes became bigger and bigger and there was an expression of alarm in them.

“Ne rezalettir, beni kimse bu konuda daha önce uyarmadı?

“Why in the hell didn’t someone inform me about this before!”

Müfettiş gittikçe heyecanlanark dinlemeye devam etti.

The Inspector continued listening getting more and more agitated all the time.

Daisy, Amelia kriz falan geçirmez diye umdu.

Daisy hoped Amelia wouldn’t have a stroke or something.

Müfetti Quashie bağırdı,”Dinle.

Inspector Quashie barked out, “Listen.

Gözetim takımını hemen bu probleme yöneltin.

Get the surveillance team on to the problem immediately.

Yirmidört saat gözetim ayarlayın – ben en kısa zamanda döneceğim!”

Organise a twenty-four hour watch – I’ll get back as soon as possible!”

Polis bayan telefonunu cebine koydu.

The policewoman put her mobile back into her pocket.

“Korkarım gitmem gerek, Daisy – durumu tamamen  değiştiren bir gelişme var.

“I’m afraid I’ll have to go, Daisy – something has come up that changes the perspective completely.

Tabii eğer...” Müffettiş Quashie’nin kafasında bir plan oluşurken  Daisy’i biraz inceledi.

Unless...” Inspector Quashie observed Daisy for a moment, hesitating, as a plan was forming in her mind.

Çok yavaş ve yumuşak konuştu,”Genç bir kızın sizle bir süre kalmasından çekinmezseniz tabii..?”

She spoke very softly and slowly, “unless you wouldn’t mind having a teenage girl to stay with you for a while…?”

Daisy masaya bir kutu kurabiye bisküvi koydu.

Daisy put a tin of shortbread biscuits on her desk.

“Hangi genç kızdan bahsediyorsunuz?

“What teenage girl are you talking about?

Anlamıyorum..”

I don’t understand…”

Amelia açıklamaya çalıştı, “Öyle görülüyor ki bizim asıl tanığımız Harry’nin hemen ondört yaşında hiç haberimin olmadığı Alina adında bir kızı var ve annesi bu sabah Kahve Anderson’ın suç ortağı Charles Empoli tarafından seyredildiğini polise bildirmiş.

Amelia tried to explain, “It seems that our chief witness, Harry, has a daughter of nearly fourteen, Alina, who I never even knew existed, and her mother reported to the police this morning that her house was being watched by Charles Empoli, Coffee Anderson’s henchman!

Anne bir sosyal hizmet görevlisi ve bu adamla eskiden gençlere uyuşturucu sattığı üzere ilgilenmiş olduğu için tanıyor.

The mother is a social worker and knows the man as she had already had dealings with him in the past over selling drugs to youngsters!”

Daisy araya karıştı,”Eğer mahkemede Kahve Anderson’ın aleyhine kanıt verirse karısı ve kızına zarar vereceklerine dair Harry’e şantaj yapabileceklerini düşünüyorsun?”

Daisy interrupted, “And you think they could blackmail Harry, threatening to hurt his wife or daughter if he gives evidence in court against Coffee Anderson?”

“Aslında, bayanla artık evli değil ama, Harry, majestelerinin zevkine birçok kez tutuklandığından son yıllardır pek göremediği kızına çok düşkünmüş.

“Well, the lady’s not his wife any more but apparently Harry is very fond of his daughter even though he hasn’t seen much of her in the past few years owing to the fact he’s been detained at Her Majesty’s pleasure several times!”

Daisy bisküvisini yemek için oturdu.

Daisy sat down to munch a biscuit.

“Harry’nin eski eşi ve kızı da korunma altında bir evde olsalar daha iyi değil mi?”

“Wouldn’t Harry’s ex-wife and daughter be better off at a safe house as well?”

Amelia kafasını salladı, “Daha da ötesi var.

Amelia shook her head, “There’s more.

Hiç yağmur yağmazken sağnak bastırır.

It never rains but it pours.

Anne yarın sabah hastaneye ameliyat olmaya gidiyor.

The mother is going into hospital tomorrow morning to have an operation.

Ters bir şey yapmış olsa gerek ama hayati tehlikesi yok gibi.

Something she must have done but it shouldn’t be life-threatening.

Tabii, onu hastanede yirmi dört saat göz altında tutabiliriz ama ya çocuk!

Of course, we can have a watch put on her in the hospital twenty-four hours a day, but the child!

Halasıyla falan kalmak için giderse onun güvenliğini nasıl temin edebiliriz ki?

How on earth can we  ensure her safety if she goes and stays with an aunt or something!”

Amelia biraz çay içmek için durakladı.

Amelia stopped to drink some of her tea.

“Cardiff’de yaşıyor ve burda, Doğu Anglia’da olduğunu kimse bilemez, değil mi? ikna edici bir şekilde söyledi.

“She lives in Cardiff and no-one would know her here in East Anglia, would they?” she said convincingly.

Daisy yediği bisküviyi yerine koyarak, “Yani beni hiç görmemiş ve benim de hiç görmediğim bir genç kıza bakma mı istiyorsunuz!” diye protesto etti.

Daisy put the biscuit she was eating down, “So you want me to look after a teenager I’ve never seen before, and who’s never seen me!” she protested.

“Boş ver, canım, başka bir çözüm bulurum – en azından umarım” Daisy’i, genç bir kızı tehlikede bıraktığından kendini suçlu hissettirdiğini bilen bayan polis sinsice yanıtladı.

“Don’t worry, honey, I’ll find another solution – at least I hope I will,” replied the sly police woman knowing that she was making Daisy feel guilty about leaving a young girl in danger.

Öyle ki, Kahve Anderson’ın kaybedeceği bir şey yok.

“The thing is, Coffee Anderson has nothing to lose.

Eğer suçlu olduğu kanıtlanırsa gelecek yirmi yılı rahat zindanlarda geçirebilir, yani anne ve kız gerçekten tehlikede, - ama meraklannma, Daisy.

If he’s proved guilty he could be in the dungeons for the next twenty years easily, so mother and daughter are really in great danger, – but don’t worry, Daisy.

Senin sorumluluğun değil.

It’s not your responsibility.

Bu şanssız çocuğa bakmasına güvenebileceğim başka kimse düşünemiyorum şimdilik ama bir şekilde olacak.

I can’t think of anyone else I would trust to look after this unfortunate child at the moment but something will turn up…”

Daisy Müfettiş Quashie’nin baskı yaptığını bildiği halde boyun eğerek,”Oldu o halde, kız ne zaman gelecek?

Daisy gave way even though she knew Inspector Quashie was pressurising her, “Okay then, when will she be arriving?”

“Bu gece kızın, Alina’nın, senin evine getirilmesini sağlayacağım.

“I’ll have the girl, Alina, brought to your home during the night.

Oldu mu?”

All right?”

Daisy onaylayarak başını salladı.

Daisy nodded.

“Yedek odayı hazırlayacağım.

“I’ll prepare the spare room.

Ama benim işime ne olacak?

But what about my work?”

Amelia bir şeyin kendi istediği gibi olacağını anladığı her zaman ki  gülümsemesiyle karşıladı.

Amelia smiled her usual smile when she knew she was getting her own way.

“Eminim sen becerirsin, Daisy!”

“I’m sure you’ll manage, Daisy!”

Sabahın çok erken saatlerinde Alina ve bavulu bir araba ile ulaştı ve Daisy şöförün bavulu verir vermez gitmesiyle Alina’yı içeri çağırdı.

In the early hours of the morning a car arrived with Alina and her suitcase and Daisy discreetly beckoned Alina to come inside whilst the driver of the car handed Daisy the suitcase and drove off immediately.

Ondört yaşındaki kız çok çeçingen görünüyordu ve yalnızca kapıda durup Daisy’e baktı.

The fourteen-year-old seemed very shy and just stood and stared at Daisy.

“İçeri gel, Alina.

“Come in, Alina.

Birşey yemek veya içmek ister misin? Daisy gözlüklü çocuğa sordu.

Would you like something to eat or drink?” Daisy asked the bespectacled child.

“Hayır, teşekkür ederim.

“No, thank you.

Akşam yemeğimden sonra hiç bir şey yemem.

I never eat anything after my evening meal.

Benim için iyi değil!” Alina gururlu bir tavırla yanıtladı.

It’s not good for me!” replied Alina rather pompously.

“Tabii olur, ama bir bardak kokoa içerken birbirimizi     azcık tanıyabilmemiz için mutfağa gel!  Daisy önerdi.

“That’s fine, but come into the kitchen just to get to know each other a bit while I have a cup of cocoa!” Daisy suggested.

Çok çalışmam gerektiğinden direk yatağa gitmeyi tercih ederim Bayan Hamilton! Alina, Wales aksanıyla yanıtladı.

“I’d prefer to go to bed straight away as I’ve a lot of studying to do, Miss Hamilton!” Alina replied in her Welsh accent.

“Tamam.

“All right.

Ama bana lütfen Daisy de!

But please call me Daisy!

Bak, ben seni odana çıkaracağım ve sen bana ne ihtiyacın olursa söyle.

Look, I’ll take you up to your room and you tell me if you need anything.

Oldu mu?”

Right?”

Ertesi sabah Daisy aşağı mutfağa indiğinde Alina’yı masada bir tarih kitabıyla buldu.

The next morning Daisy went downstairs to the kitchen to find Alina already sitting at the table over a history book.

“Genellikle kahvaltıda ne yersin?

“What do you usually have for breakfast?

Alina – bak!

Alina – look!

Seçebileceğin birçok kahvaltılık hububat var.

There are several different packets of cereal for you to choose from.

Buzdolabında da yumurta falan var.

Then there are eggs and things in the fridge.

Kendine servis yap!”

Just help yourself!”

Daisy elinden geleni yaptı ama Alina’yla pek ileri gidemedi.

Daisy did her best but didn’t seem to make much headway with Alina.

Kız araya bozması mümkün olmayan bir bariyer kurmuş gibiydi.

The girl put up a barrier which seemed impossible to break down.

“Bak Alina, biliyorum annenin bugünkü ameliyatından endişelisin ama, Müfettiş Quashie her hangi bir haber alınca beni arayacak.

“Look, Alina, I know you’re worried about your mother’s operation today, but as soon as Inspector Quashie has any news she will phone me.”

“Bayan Hamilton...Daisy, beni merak etmeyin.

“Miss Hamilton… Daisy, don’t worry about me.

Babamın ve bizi soktuğu çamurdan haberim var.

I know about my father and the mess he has put us in.

Müfettiş Quashie bize herşey anlattı.

Inspector Quashie explained everything to us.

Annemin iyi bir hastaneye gittiğini ve orda mükemmel tedavi göreceğini de biliyorum.”

I also know that my mother is going into a good hospital and will have excellent treatment there.”

“Oldu ama bana ofisimde eşlik edeceğinin ve kimseye birşey söyleyemiyeceğinin veya dışarı yalnız çıkamıyacağının farkında mısın?

“All right, but you do realise that you’ll have to keep me company in my office and that you can’t tell anyone any personal details or go out alone?”

“Evet, annemi hastanede telefonla veya başka türlü arayamayacağımı iyi biliyorum.

“Yes, I do really understand that I can’t telephone my mother at the hospital or anything.

Cep telefonum bile yok.

I haven’t even got my mobile with me.

Onu tehlikeye sokabilir!.

It might put her in danger!”

Daisy düşündü ki, görünürde kendi kendine yeten bu genç kız onla herhangi bir ilişki kurmamak için kararlıydı, çaresiz hisetti ve üzüldü.

Daisy thought to herself that this seemingly self-sufficient teenager was determined not to have any relationship with her and felt useless and disappointed.

Takiben, bir strateji düşündü.

Then she thought of a strategy.

Yardım arayacaktı.

She would ask for her help.

Sorun şuydu, kızın kendisine yardım etmesi için kalkıp ne sorabilirdi ki?

The problem was, what the goodness could she ask the girl to help her with?

Kitaplarından başka hiçbir şeyle ilgilenmez görünüyordu.

She didn’t seem interested in anything except her school books.

Yemek pişirebilir miydi?

Could she cook?

Okul dersleri dışında birşeyde başarılı mıydı?

Did she shine at anything except, maybe, scholastic subjects?

Daisy oldukça endişelendi-sonra birşey hatırladı...

Daisy felt very worried – then she remembered something…

Alina’nın kahvaltı için hiçbir şey yemediği Daisy’nın dikkatini çekti fakat bu konuda fikrini söylemese daha iyi olacağını düşündü.

Daisy noticed that Alina had had practically nothing for breakfast but thought it wiser not to comment on the fact.

O sabah daha sonra Daisy, Alina’ya pastaneye kendisine eşlik edip edemeyeceğini sordu.

Later that morning Daisy asked Alina to accompany her to the baker’s.

Pastanede kuyruğa girdiklerinde “Alina sonra atıştırman için birşey seç” dedi.

When they were queing up in the baker’s, Daisy said, “Alina, please choose something for a snack for later on.

Tezgahın arkasındaki bayan Placey, benim arkadaşım.

The lady behind the counter, Mrs. Placey, is a friend of mine.

Çok iyidir!” Alina onayladı.

She’s very nice!” Alina nodded.

“Ben bir yağlı çörek istiyorum lütfen, torba içinde!”Alina konuşurken yüzü kızardı.

“I’d like a buttered tea bun, please, in a bag!” Alina blushed as she spoke.

“A! Siz de mi Wales’densiniz?” Bayan Placey sordu.

“Hey, do you come from Wales too?” asked Mrs. Placey.

“Evet, neden, siz de...?”

“Yes, why, are you…?”

“Evet ben de Wales’denim.

“Yes, I’m Welsh too.

Evlenmezden önce ismim Hughes idi ve Cardiff’de doğdum!”

My name was Hughes before I got married and I was born in Cardiff!”

Alina Bayan Placey’e gülümsedi ve sohbete başladılar.

 Alina smiled at Mrs. Placey and they began chatting.

“O zaman burda biraz kalacak mısınız?” Welsh’li bayan sordu.

“So are you staying here for a bit?” asked the kind Welsh woman.

“Ehh…evet.

“Er….yes.

Yalnızca biraz.

But just for a while.

Bayan Hamilton’da kalıyorum.

I’m staying with Miss Hamilton.”

Daisy’nin iyi arkadaşı Gwen Placey, fazla soru sormaması gerektiğinin farkına varacak kadar sağduyuluydu.

Gwen Placey, a good friend of Daisy’s had enough common sense to realise that she shouldn’t ask too many questions.

“Pekala, benim on dört yaşında bir kızım var, eğer azcık birinin eşliğini istersen hepberaber çay zamanı Welsh tostu yiyebiliriz.

“Well, I’ve got a girl of fourteen and if you’re looking for a spot of company we can all have Welsh rabbit for tea!”

Daisy rahatlarcasına nefes aldı.

Daisy breathed a sigh of relief.

Biri Alina ile kontakt kurmuştu!

Someone had made contact with Al’li ina!

Müfettiş Quashie Alina’nın annesinin ameliyatının başarılı olduğunu ve hastanın uyanıp iyi hissettiğini  söylemek  için telefon ettiğinde Daisy ve Alina ofisteydiler.

In the afternoon Daisy and Alina were in the office when Inspector Quashie phoned to say Alina’s mother’s operation had been a success and that the patient had woken up and was feeling well!

“Kutluyacak mıyız, Alina?

“Shall we celebrate, Alina?

Arkadaşım Luigi’nin dondurma salonuna gidelim mi dersin?

How about going to my friend Luigi’s ice-cream parlour?

Kesinlikle reddedilemeyecek bir ‘spesiyal’ı var.

He has a ‘special’ which is guaranteed irresistible.”

Birden kız gözyaşı içinde kaldı ve uzun uzun ağladı.

Suddenly the girl burst into tears and sobbed and sobbed.

“Üzgünüm Daisy.

“I’m sorry, Daisy.

Bana yaptıkların için minnettar olduğumu göstermedim.

I haven’t shown you I’m grateful for what you are doing for me.

Lütfen beni affet…”

Please forgive me…”

“Önemi yok, Alina.” Daisy kızın yanına oturdu ve kollarına sardı.

“Not to worry, Alina.” Daisy sat down near the girl and put her arm round her.

“Annen hakkında endişeliydin ve bütün bu esrar dolu olan biten var.

You were worried about your mother and then there’s all this cloak and dagger business.

Hepsi çok stress verici!”

It’s all very stressing!”

“Öyleyse beni affediyor musun? Alina sordu.

“Then you forgive me?” Alina asked.

“Elbette.

“Of course.

Şimdi süper melba soslu şeftali veya çukulata rüyası dondurmasına doğru gidelim mi?”

Now shall we make our way to a super peach melba or a chocolate dream ice-cream?”

Gün çok zevkli geçti ve saat yedide Bayan Placey’e yemeğe gittiler.

The day went by very happily and at seven o’clock Daisy and Alina went to Mrs. Placey’s to enjoy a meal.

Alina Bayan Placey’i sevdi ve kızıyla, nerde yaşadığı veya kişisel detayları hakkında konuşmamaya dikkat ederek arkadaşlık etti.

Alina liked Mrs. Placey and made friends with her daughter being careful never to say exactly where she lived or any personal details.            

Takip eden bir kaç gün çok mutlu geçti ve Alina Daisy’nin bilgisayarına yeni bir yazılım kurarak ve birkaç kez akşam yemeği yaparak büyük yardım olduğunu kanıtladı.

The next few days were extremely pleasant and Alina proved a great help to Daisy in installing a new software on her computer and cooking the evening meal a couple of times.

Daisy Alina’yı yalnız bırakamadığından detektif işini bir kenara bıraktı, bütün fatura ve ödemelerini ve mümkün olduğu kadar ertelediği her sıkıcı şeyi güncellemeğe karar verdi.

As Daisy couldn’t leave Alina alone, she left her detective work on hold and decided to get up to scratch with all her bills and payments and other boring things that she always put off as long as she could.

Bu arada Alina’nın annesi ameliyattan toparlanmaya başladı ve müfettiş Quashie aracılığıyla hemen hergün kızıyla görüşebiliyordu.

In the meantime Alina’s mother was recovering from her operation and was able to talk to her daughter through Inspector Quashie almost every day.

Bir hafta sonra Daisy ve Alina, Daisy’nin telefonu çaldığında parkta sandviçlerini yiyorlardı.

A week later Daisy and Alina were eating their sandwiches in the park when Daisy’s mobile rang.

Harry’nin Kahve Anderson’ın yargılanmasında mahkemede şahit olarak yer alacağı gündü.

It was the day Harry was to appear in court as a witness for the prosecution in Coffee Anderson’s trial.

Daisy müfettiş Quashie’nin derin sesini tanıdı, “Benim, Amelia Quashie.

Daisy recognised Inspector Quashie’s deep voice, “It’s me, Amelia Quashie.

Herşey bitti,Daisy!”

It’s all over, Daisy!”

Alina Daisy’nin şaşkınlığının farkına vardı ve bayağı heyecanlandı.

Alina noticed that Daisy seemed very surprised and became extremely agitated.

“Daisy, o annem mi? diye merakla sordu.

“Daisy, is it my mother?” she asked anxiously.

Daisy kafasını salladı ve ona şüphelerini giderici tavırda gülümsedi.

Daisy shook her head and smiled at her reassuringly.

Yakında bir köpek havlamaya başladı.

A dog started barking nearby.

Daisy ayağa kalktı ve müfettiş Quashie’nin ne dediğini duyabilmek için uzaklaştı.

Daisy got up and moved away so as to be able to hear what Inspector Quashie was saying.

Alina onu arkadan takip etti.

Alina followed close behind her.

“Evet,gerçekten mi?

“Yes, oh really?

Olağanüstü birşey!

That’s extraordinary!

Kalp krizi…!

A heart attack…!

Evet, hemen Alina’ya anlatacağım.”Daisy Alina’ya halen telefonunu tutarken gülümsedi.

Yes, I’ll tell Alina immediately.” Daisy smiled at Alina still holding her mobile.

“Kahve Anderson mahkemede çift kalp krizi geçirmiş ve hastaneye giderken ölmüş.

“Coffee Anderson had a double coronary in the courtroom and died on the way to hospital.

Meğerse babana küfredip tehdit ederken birden çöküvermiş.” Daisy müfettiş Quashie’yle konuşmaya devam etti. “Evet Alina’ya artık tehlikede olmadığını söyleyeceğim ve annesini sonunda gidip görebilir!”

Apparently he was attacking your father verbally and threatening him when he suddenly slumped over.” Daisy continued speaking to Inspector Quashie, “Yes, I’ll tell Alina there’s no more danger and that she can see her mother at last!”

Alina onu annesinin ameliyat olduğu hastaneye götürecek arabaya hazırlanmak için eşyalarını toparlarken bir an şüphe duydu.

As Alina got her things together to be ready for the car which would be taking her to the hospital where her mother had been operated on, she hesitated a moment.

“Fakat, Daisy, annem Kahve Anderson’ın suç ortağını evimizi izlerken görmemiş miydi?

“But, Daisy, didn’t my mother see Coffee Anderson’s henchman watching our house?

Bizi intikam almak için öldürebilir.”

He could kill us in revenge.”

“Artık hiçbir şeyden endişe duymana gerek kalmadı, Alina.

“You don’t have anything to worry about any more, Alina.

Patron ölünce bütün organizasyon dağılır.

When the boss dies, the entire organisation crumbles.

Bu suç ortağı olsun– hiç kimse senin peşinde olmayacak – herneyse dün hapise geri atıldı çünkü polise rapor etmemiş – hatırlıyorsan şartlı tahliyedeydi!”

No one will come after you – least of all this henchman – and anyway he was put back into prison yesterday because he hadn’t reported back to the police – you remember - he was on probation!”

Alina arabaya binerken bavulunu kaldırdığında Daisy’i öptü.

As Alina picked up her suitcase to get into the car she kissed Daisy.

“Bana baktığın için teşekkür ederim Daisy – daha sonra annem tamamen iyileşince Cardiff’e gelip bizde biraz kalır mısın?

“Thank you, Daisy, for looking after me – later on when my mother has completely recovered will you come to Cardiff and stay with us for a while?

Annemin çok sevineceğini biliyorum!”

I know Mum would love you to!”

Daisy Alina’nın götürüldüğünü seyredereken onu özleyeceğini anladı.

As Daisy watched Alina being driven away she realised she was going to miss her.

Birden telefonu çaldı.

Suddenly her mobile rang.

“Daisy, ben Amelia!

“Daisy, it’s me Amelia!

Yarın akşam pek işin var mı?

Have you got much on tomorrow evening?”

“Eh…

“Er...

Hayır. Niçin..”Daisy mutsuz bir sesle söyledi.

no. Why…” said Daisy in a mournful voice.

“Biraz eğlendirmeye ihtiyacın var gibi görünüyor – bak o harika Amerikalı dansözle ‘Casuslar Her Yerde’ müzikaline üç biletim var.

“You sound as if you need a bit of cheering up - look, I’ve got three tickets for the musical of the year, Gangsters All Around, with that gorgeous American dancer.

Bizle gelmek ister misin – yani ben ve aktörlük çalışan kızımla – gerçek bir kızlar gecesi geçiririz.

Would you like to come with us – that is me and my daughter, who studies acting, – and we’ll have a real girls’ evening.

Tiyatrodan sonra Leicester Meydan’ının yanında yeni bir İtalyan balık restoranı var!

And after the theatre there’s that new Italian fish restaurant near Leicester Square!

Bilirsin, makarna, balık ve İtalyan beyaz şarap ve…hesap benden!”

You know, pasta, fish and Italian white wine and… it’s on me!”

Daisy hemen kabul etti ve sordu, “Öyleyse özel giyinmem mi gerekiyor?” Amelia yanıtladı, “Pek değil ama lütfen Harry’i aldattığındaki berbat kahverengi paltoyu giyme!”

Daisy accepted immediately and asked, “So I’ve got to dress up?” Amelia replied, “Not specially, but please don’t wear that horrible brown coat and hat you had on when we stitched Harry up!”