เดซี่ แมคเบิธ 

Daisy Macbeth

เดซี่เพ่งมองเสื้อผ้าผ่านกระจกหน้าร้าน บรอนเซ็ทที ในขณะที่เธอกำลังเอร็ดอร่อยกับไอสครีมสามรส

Daisy was looking at the clothes in the shop window of Bronzetti’s enjoying her favourite three-flavour ice cream.

เธอยังไม่เคยเข้าไปใช้บริการของร้านเพราะราคาแพงเกินกำลังทรัพย์ของเธอ

She never went into the shop because she couldn’t afford their prices.

“ฉันยอมรับว่าการออกแบบของอิตาเลียนนั้นดีเยี่ยม, แต่คุณจะต้องผอมบางถึงจะใส่ได้” เดซี่พึมพำกับตัวเอง

"I must admit that Italian styles are very nice, but you have to be pretty slim to get into them." Daisy muttered to herself.

 ไม่ใช่ว่าเดซี่เป็นคนอ้วน เธอเป็นคนหุ่นมาตรฐาน แต่ไม่ได้ผอมบางเหมือน กระดาษอย่างกับพวกนางแบบ

It wasn’t that Daisy was fat, she was just average, but certainly not paper-thin, like most models.

 พึมพำกับตัวเองอีกครั้ง “อืม ชุดนั้นสีสวยจัง”

And again to herself, "Mm, that two-piece is a lovely shade."

 “เคย์ ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะพบคุณที่นี่ โอ้ ขอโทษนี่เคย์ใช่หรือเปล่า”

"Kay, I didn’t expect to see you here yet - oh, sorry you’re not Kay, are you?"

 เดซี่หมุนตัวกลับเพื่อดูว่าใครพูดกับเธอ

Daisy turned around to see who was speaking to her.

 เป็นชายแต่งตัวค่อนข้างมอมแมม ไว้หนวดเคราอายุราวๆห้าสิบ

It was a rather shabby-looking, bearded man of about fifty.

เห็นได้ชัดว่าพื้นเพเดิมเขาเป็นคนแอฟริกา แต่พูดสำเนียงอเมริกาตอนใต้

He was clearly of African origin and had a strong Southern States accent.

ทั้งๆ ที่เสื้อผ้าเขาดูโกโรโกโสแต่แว่นตาที่เขาสวมเป็นยี่ห้อมีชื่อเสียงจากอิตาลี่ ซึ่งเดซี่รู้ดีว่าราคาแพงลิบลิ่ว

In spite of his clothes he was wearing glasses of a famous Italian make, which Daisy knew cost a lot of money.

 “ไม่ใช่เคย์อย่างแน่นอนค่ะ”

"No, indeed."

เดซี่ไม่คุ้นเคยกับการถูกทักทายกลางถนน เธอจึงเดินผละไป และมุ่งหน้าไปยังไอสครีมร้านโปรดของเธอ

Daisy wasn’t used to being chatted up in the middle of the High Street and made to walk off in the direction of her favourite ice-cream parlour.

 “ขอโทษครับ คุณ...เออ คือว่าผมเป็นผู้กำกับหนังและ...”

"Please excuse me, Miss...er, you see I’m a film director and..."

 “ไม่หละค่ะ ขอบคุณ, ฉันไม่สนใจ

ลาก่อนค่ะ”

"No thank you, I’m not interested.

 Goodbye."

 “ไม่ คุณไม่เข้าใจ จริงๆแล้วผมคือ

"No, you don’t understand. I really am.

 “ผมชื่อ ลอเรนซ์ เบเกอร์” การที่เขาได้บอกชื่อกับเดซี่ อย่างกับว่าเขาได้อธิบายพฤติกรรมของเขาแล้ว

"I’m Lawrence Baker," the man told Daisy as though the mention of his name would explain his behaviour.

 “และฉันคือนักสืบเอกชน!” เดซี่โต้ตอบ

"And I’m a private investigator!" retorted Daisy.

 “โอ นั่นไม่สำคัญหรอก คุณก็คงทำได้ไม่แตกต่างกันนักหรอก”

"Oh, that doesn’t matter, you’ll do just the same."

 เดซี่ค่อนข้างเก่งในการกำจัดคนงี่เง่า แต่ครั้งนี้เธอต้องการค้นหาสาเหตุของการยืนกราน

Daisy was rather good at getting rid of stupid people but this time she was a bit curious to know what was behind this sort of insistence.

 “กรุณาเรียกผม ลอเรนซ์” เขากล่าวขึ้น

"Do call me Lawrence" the man added.

 “ในกรณีที่คุณอาจจะยังไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับผม ผมกำกับ แอนออล ฮาเร็ม แคซท์ ออฟ เดอะ เท็มพิซท์

"Look, in case you’ve never heard of me I directed an all Harlem cast of The Tempest."

 เดซี่ชอบเชคสเปียร์ซึ่งกำลังฉายอยู่ในตอนนี้ และแน่นอนหละเธอได้ไปดูมาแล้ว

Daisy liked Shakespeare on the screen and had indeed seen the film.

 “เอาหละ ฉันชอบหนังของคุณมากๆเลย แต่ว่าฉันไม่ใช่เคย์ และ

...โอ คุณคงไม่ได้หมายถึง เคย์ บาร์ทอค ดาราหญิงชาวแคนาดาแสดงเป็น แมคเบิธ ใช่ไม๊คะ?

"Well, I liked your film immensely but I’m not Kay and......oh, you weren’t talking about Kay Bartok, the Canadian actress in Macbeth?

 “คุณกำกับเรื่องนี้ด้วย ใช่ไม๊คะ?”

"You made that too, didn’t you?"

“ใช่” ลอเรนซ์ เบเกอร์ยิ้ม เดซี่ทำให้วันของเขามีชีวิตชีวาขึ้น

"Yes." Lawrence Baker smiled. Daisy had made his day.

 “ผมเกรงว่าหนังของผมคงทำเงินไม่มาก แต่ผมยินดีมากที่ได้ยินว่า ผู้หญิงอังกฤษคนหนึ่งชื่นชอบอย่างน้อยหนึ่งในหนังของผม

"I’m afraid my films don’t make a lot of money, but it gives me pleasure to hear an Englishwoman saying she enjoyed at least one of them.

 “กลับมาต่อเรื่องธุระของเราเถอะ

"But back to business.

 “ผมทักผิดระหว่างคุณกับเคย์ และตอนนี้ผมมีความคิดที่ยอดเยี่ยม คุณอยากจะเป็นฝาแฝดเคย์สักอาทิตย์หนึ่งไม๊?

"I mistook you for Kay. And I’ve had a wonderful idea. How would you like to be her double for the rest of the week!"

 เดซี่ถึงกับอึ้ง

Daisy was stunned.

 มิสเตอร์ ลอเรนซ์กล่าวต่อไป “หน้าคุณไม่ได้เหมือนกับเธออย่างกับแกะ แต่ว่ารูปร่าง และผมยาวสีน้ำตาลอ่อนช่างเหมือนกันมาก

Mr. Lawrence continued: "Your face isn’t exactly like hers but you have an identical build and just the same long light-brown hair.

 “คุณรู้ใช่ไม๊ว่า ตอนนี้เคย์ ค่อนข้างโทรมและเธอต้องการเวลาพักผ่อน

"You know, Kay, is a bit run down and she badly needs a rest.

“เรื่องก็คือ เธอมีนัดแน่นขนัดในช่วงอีกสองสามวันข้างหน้านี้ เราอยู่ที่นี่เพื่อ

โปรโมทหนังใหม่ล่าสุดของเรา “แบค ทู เดอะ จังเกิล วิท เออะ โมเด็ม”

"The thing is that she has a lot of engagements in the next few days as we are here to promote our latest film, "Back to the jungle with a modem".

“คือว่า ปกติแล้วฉันไม่แสดงตัวว่าเป็นมืออาชีพ เว้นแต่บางครั้งที่ฉันรับงานคดีสืบสวน แต่...” เดซี่พูด

"Well, I really don’t act as a profession - at least I do sometimes when I’m investigating a case, but......" said Daisy.

“ผมว่า เราไปดื่มกาแฟที่ร้านโน้นกันก่อนดีไม๊” ลอเรนซ์เสนอแนะ ร้านกาแฟอยู่ตรงข้ามกับถนนนั่นไง

"Look, why don’t we have a cup of coffee over there," Lawrence indicated a coffee shop on the other side of the road.

 “เคย์นัดพบกับผมที่นั่นเพราะว่าเธอต้องการแวะซื้อของก่อน

"Kay is meeting me there because she wanted to do some shopping first.

 “นั่นไง เธอกำลังเข้าไปในคอฟฟี่ช็อพ”

"Look, there she is, going into the coffee shop now."

 ลอเรนซ์เป็นคนประเภทชอบพูดมากว่าฟังและรับไม่ได้กับการถูกปฏิเสธ และเดซี่ถูกหว่านล้อมจนชักสนใจในเรื่องราวที่เธอได้ฟังดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะพบกับ เคย์ บาร์ทอค

Lawrence was the talkative type who would never take no for an answer, and Daisy was rather intrigued by the whole matter so she decided to meet Kay Bartok.

 ตอนที่เธอถูกแนะนำให้รู้จักกับดาราสาว เดซี่สังเกตุเห็นว่าใบหน้านั้นแตกต่างกัน และเคย์ บาร์ทอคอายุมากกว่าเธออย่างน้อยสิบห้าปี แต่ว่ารูปร่างของเรานั้นคล้ายคลึงกันมาก

When she was introduced to the actress, Daisy saw that their features were different and that Kay Bartok was at least fifteen years older, but physically they were indeed very similar.

 เคย์ บาร์ทอค พูดสำเนียงแคนาเดียน

Kay Bartok had a strong Canadian accent.

 “อืม คุณเป็นนักสืบเอกชน คุณ แฮมิลตัน

"So you’re a private eye, Miss Hamilton.

 “อือหือ น่าสนใจจัง

"How very interesting.

 “บางครั้งคงมีสถานการณ์ที่คุณจะต้องเสี่ยงภัย”

"You must get into very dangerous situations sometimes."

 เดซี่ชื่นชมในความสง่างามของสุภาพสตรีผู้นี้ สายตาของเธอแสดงออกถึงความสนใจอย่างจริงจัง ในขณะที่เธอสนทนากับเดซี่

Daisy took a liking to this gracious lady who looked at people as though she was sincerely interested in what they were saying.

 “เคย์ คุณคิดว่ายังไง?

"Kay, what do you think?

 “ถ้าคุณ แฮมิลตันแต่งตาให้เข้ม ใส่หมวกอำพรางใบหน้า เธอจะดูเหมือนคุณมากเลย”

"Miss Hamilton could put heavy eye make-up on, wear a face-covering hat and would look exactly like you."

 “เดี๋ยวก่อนค่ะ คุณ เบเกอร์ฉันเป็นนักสืบเอกชนนะคะ ไม่ใช่ตัวปลอมของดารา...”

"Just a minute, Mr. Baker, I work as a private eye and not as a film double..."

 “นี่ เดซี่ เราจะจ่ายค่าจ้างให้เท่ากับงานสืบสวนที่คุณเคยได้รับเลยหละ

"Look, Daisy, we could pay you just as if you were investigating something.

 “ถ้าคุณรับงานนี้ มันจะเป็นการช่วยเหลือเราได้อย่างมากทีเดียว”

ลอเรนซ์ยืนกราน

"You would be doing us a great favour," Lawrence insisted.

 เดซี่ลังเล

Daisy hesitated:

 ตอนนี้เธอมีคดีในมือแค่เพียงคดีเดียว และเธอจำเป็น ต้องจ่ายค่าเฟอร์นิเจอร์ในสำนักงานอย่างเร่งด่วน

she had only one case on hand at that moment and that was how to pay for some office furniture she needed badly.

 เอกสารยังกระจัดกระจาย และเครื่องแฟกซ์ก็ยังใช้การไม่ได้

Files were everywhere, and her fax machine wasn’t working.

“เอาละ” เธอตอบ “ฉันกำลังจะไปพักผ่อนวันหยุด แต่ว่าฉันสามารถเลื่อนไปได้สักสองสามวัน”

"Well" – she replied – "I was just going on holiday, but I could put it off for a few days."

 ลอเลนซ์ยิ้มอย่างมีชัย

Lawrence Baker smiled triumphantly:

“เคย์ คุณไปพักผ่อนให้สบาย และในระยะสองสามวันนี้ผมจะพาเดซี่ ออกงานต่างๆตามตารางนัดหมายแทนคุณ”

"Kay, you go off and have a rest for the next few days, and I’ll take Daisy round with me to parties and lunches you would be going to."

 เคย์ บาร์ทอค ดูโล่งอก

Kay Bartok looked relieved.

 “ฉันต้องขอบคุณ คุณแฮมิลตันมากๆ ถ้าครั้งหน้าฉันมาที่นี่อีก

ฉันจะมารับแล้วเราออกไปสังสรรค์กัน”

"I want to thank you Miss Hamilton and I hope the next time I come over I can look you up and we can have a good laugh together."

เช้าวันรุ่งขึ้น เดซี่พบว่าตัวเองอยู่ในโรงแรมห้องสวีท กับคุณเบเกอร์ ซึ่งเขากำลังช่วยแต่งหน้าให้เธอ

The next morning Daisy found herself in a hotel suite with Mr. Baker helping her with her make-up.

 เดซี่ค่อนข้างสับสน

Daisy was a bit confused.

“เออ แต่ว่าคุณ บาร์ทอคอายุมากกว่าฉัน! แล้วคนเขาจะสังเกตเห็นไม๊คะ?

"But Miss Bartok is older than me! Won’t people notice?

 “แล้วเรื่องสำเนียงการพูดของเธอหละคะ?”

"And what about her accent?"

 ลอเรนซ์หัวเราะ

Lawrence laughed.

 “ไม่ต้องกังวล เคย์เป็นที่รู้กันดีในวงการหนังและเวทีการแสดง

"Don't worry. Kay is well-known for her stage and film classical acting,

 ว่าเธอนั้นเรียนที่ลอนดอน คุณรู้ไหม คนส่วนใหญ่คิดว่าเธอเป็นคนอังกฤษ

she studied in London, you know, and most people think she is English anyway.

 “ในข้อเท็จจริงที่ว่าเคย์อายุมากกว่าคุณนั้น แต่ว่าในหนังเธอดูอ่อนกว่าวัยมาก!”

"As to the fact that Kay is older than you, she doesn’t look it in her films!"

 เดซี่ได้รวบรวมความกล้า และเธอรู้สึกเพลิดเพลินตลอดทั้งอาทิตย์นั้น

Daisy took courage by the hand and enjoyed herself immensely for the rest of that week.

เธอแต่งตัวหรูหรา เปิดงานเลี้ยง ทานอาหารอร่อยๆในภัตตาคารเลิศหรูใจกลางกรุงลอนดอน และได้รับค่าตอบแทน 500ปอนด์

She wore beautiful clothes, opened a fête, had gorgeous food in wonderful restaurants in the heart of London and earned five hundred pounds.

 ลอเรนซ์เป็นคนใจกว้างมาก

Lawrence was anything but mean.

 แต่ที่แย่ก็คือ น้ำหนักเธอขึ้นไป 4ปอนด์

There was just one thing - unfortunately she had put on four pounds in weight!

 พอกลับมาถึงสำนักงาน เดซี่ก็อ่านหนังสือพิมพ์ทันที เพราะในช่วงระยะสองสามวันนี้เธอยุ่งจนไม่มีเวลาอ่าน

Back in her office Daisy was perusing the newspapers she hadn’t had time to see in the last few days.

จากหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งลงข่าวว่า:

One tabloid read:

 “เคย์ บาร์ทอค เปิดงานเลี้ยงฉลองใจกลางอังกฤษเพื่อรับบริจาคเงินสมทบทุนเพื่อโครงการระบบประสาท

"Kay Bartok opens fête in the heart of England to collect money for a multiple sclerosis charity.

ได้รับเงินบริจาคเกือบเป็นสองเท่าจากยอดที่คาดหมาย ต้องขอขอบคุณดาราสาวพราวเสน่ห์ผู้นี้

Nearly double the sum expected was donated thanks to the charm of this great actress.

 เป็นที่สังเกตว่าเธอดูดีมาก และดูอ่อนวัยกว่า ในบทบาทของเลดี้ แมคเบิธ หนังของลอเร็นซ์ เบเกอร์

It was noticed that she looked very well, and younger than when she played Lady Macbeth in Lawrence Baker’s film.

เธอกล่าวอย่างถ่อมตนว่า ผลงานชิ้นต่อไปเธอจะพยายามทำให้ดีกว่าเดิม และไอสครีมคือของโปรดของเธอ!”

She modestly said that she hopes to act even better in her next role and that she likes English ice-cream very much!"